Hoe is het met de tuin?

Het was deze week geen geweldig tuinweer. Voor mij dan. De plantjes vonden het wel fijn, water in overvloed, konden ze goed gebruiken. Gelukkig was het vandaag eindelijk een keer droog, en redelijk warm. En dus konden we naar de tuin. Overal onkruid...

Dus hup, aan de slag. Wieden, schoffelen. Twee emmers erbij, één voor de ontelbare kleine onkruidjes die gewoon op de compost hoop gaan, en één voor de windes. Die groeien gewoon verder in de compost hoop, dus die gaan thuis in de container. 

Als ik dan op de tuin ben kan ik het niet laten om mijn tuin met die van mijn buren te vergelijken. Twee van mijn buurtuin zijn 'onbewoond', dus die vergelijking valt uit in mijn voordeel. Gras, paardebloemen en onkruid versus groenten en een beetje onkruid. 

Maar veel andere tuinen zijn compleet anders dan die van mij. Meer of minder onkruid, ja. Maar ook meer of minder beplanting. Vooral minder. Verrassend veel tuinen staan nog helemaal leeg. Het is vandaag 25 mei. Ik snap dat je met sommige soorten wacht tot na ijsheiligen, maar die zijn geweest. En er zijn genoeg groenten die liever (ver) vóór ijsheiligen de grond in gaan. Wat gaan die mensen dan allemaal in hun tuin zetten? Ben ik dan echt zo vroeg? Of zouden ze thuis stiekem al ontzettend veel voorgezaaid hebben, zodat ze straks in één keer een hele bups al half volgroeide groenten kunnen uitplanten? Ik kan niet anders dan geduldig afwachten en regelmatig een rondje over het tuincomplex lopen om te zien wat iedereen zaait en plant. En mijn tuin natuurlijk niet al te veel te vergelijken met de rest. Ik doe toch lekker wat ik zelf wil, ook al doet iedereen wat anders. 

En ook binnen mijn eigen tuin is er genoeg om me over te verbazen en druk te maken. 

Dingen die meevallen: M'n tweede rijtje rode bietjes komt tóch nog op, er staan zowaar ook nog twee wortel zaailingetjes terwijl ik dacht dat er niks kwam. Mijn aardappelen doen het geweldig, de kapucijners die bijna volledig kaal gevreten waren staan erbij alsof het nooit gebeurd is. Na een uurtjes wieden en schoffelen is het grootste gedeelte van het onkruid weg, en met dit vochtige weer is het goed slakken vangen. 

Dingen die tegen vallen: De slakken hebben de sla, de afrikaantjes en de net gekiemde woudboontjes (wâldbeantsjes, fries ras, gekregen van Ruurd z'n pake) opgevreten, de kapucijners in de herkansing zijn écht niet opgekomen. Een deel van mijn stokboontjes is de harde wind van laatst niet te boven gekomen. 

Dus ga ik vanavond bier kopen: Voor nieuwe slakkenvallen. Koffie prut schijnen slakken ook een hekel aan te hebben, dus dat ben ik aan het opsparen. En binnenkort nog maar een keer sla, afrikaantjes, wâldbeantsjes en worteltjes (2 is wel wat weinig) zaaien. En pinda's :-)

Ik herinnerde me vandaag ineens dat ik nog pinda's wou zaaien. Ja, je leest het goed. Pinda's. Van de winter uit het vogelvoer gevist, want dat is de enige manier om aan ongebrande pinda's te komen. Ik ben namelijk heel nieuwsgierig naar deze plant. Het is een vlinderbloemige, net als boontjes (en klaver, lupines, brem en heel veel andere planten). Maar in tegenstelling tot bij boontjes groeien de peultjes onder de grond: Pinda's. Na de bloei kruipen de jonge pinda's de grond in om daar verder te groeien. Ik ben heel benieuwd hoe dat eruit ziet en of dat hier in Nederland ook wil.

Er is dus nog genoeg te doen, gelukkig heb ik nog wat ruimte over in mijn tuin!

Pinda's uit vogelvoer. Nog even doppen en dan zaaien!

Ps: Ik vind het ontzettend leuk om enthousiaste reactie's op mijn blog te krijgen. Dat mag mondeling, maar schroom ook vooral niet om hier een reactie achter te laten. Ook als je een vraag, opmerking of tip hebt! Als je niet steeds wilt kijken of er alweer een nieuwe blog is kun je rechtsboven je e-mail adres invullen, je krijgt dan een mailtje als ik iets gepost heb. Uitschrijven kan natuurlijk altijd!