Slakken en slakjes

Een van de vele slakken...

Alweer een blog? Kort maar krachtig dit keer! :-)

Vanavond even naar de tuin geweest om slakkenvallen te maken. Ze beginnen echt een plaag te worden, dus morgen ga ik ook nog koffiedik strooien. Als het even kan wil ik de slakken korrels vermijden. Mocht je trouwens slakken in een pot (of boom) hebben, daar kun je makkelijk een ring koper omheen maken (gestripte stroomdraad bijvoorbeeld). Slakken gaan absoluut niet over koper heen, daar krijgen ze namelijk een schokje van. 

Maar ik heb nog iets anders ontdekt dat goed werkt tegen slakken: Ruurd. 

Met veel sterkere ogen dan ik ziet hij 5 slijmerds in de tijd dat ik er één vind. En alsie eenmaal op jacht is, istie niet te stoppen. Hij verzamelde zelfs nog slakken onderweg naar huis; de buurman vindt het vast niet heel erg dat er een slak uit z'n tuin gepikt is :-)

Oh, en hij zit nu net naast me op de bank door wat foto's te bladeren, vindie ook nog slakken ergens in een hoekje op een foto! :-D 

Geloof het of niet, dit zijn allemaal slakjes!

PS. Vandaag is de duizendste (1000!) bezoeker op mijn blog geweest :-)

Hoe is het met de tuin?

Het was deze week geen geweldig tuinweer. Voor mij dan. De plantjes vonden het wel fijn, water in overvloed, konden ze goed gebruiken. Gelukkig was het vandaag eindelijk een keer droog, en redelijk warm. En dus konden we naar de tuin. Overal onkruid...

Dus hup, aan de slag. Wieden, schoffelen. Twee emmers erbij, één voor de ontelbare kleine onkruidjes die gewoon op de compost hoop gaan, en één voor de windes. Die groeien gewoon verder in de compost hoop, dus die gaan thuis in de container. 

Als ik dan op de tuin ben kan ik het niet laten om mijn tuin met die van mijn buren te vergelijken. Twee van mijn buurtuin zijn 'onbewoond', dus die vergelijking valt uit in mijn voordeel. Gras, paardebloemen en onkruid versus groenten en een beetje onkruid. 

Maar veel andere tuinen zijn compleet anders dan die van mij. Meer of minder onkruid, ja. Maar ook meer of minder beplanting. Vooral minder. Verrassend veel tuinen staan nog helemaal leeg. Het is vandaag 25 mei. Ik snap dat je met sommige soorten wacht tot na ijsheiligen, maar die zijn geweest. En er zijn genoeg groenten die liever (ver) vóór ijsheiligen de grond in gaan. Wat gaan die mensen dan allemaal in hun tuin zetten? Ben ik dan echt zo vroeg? Of zouden ze thuis stiekem al ontzettend veel voorgezaaid hebben, zodat ze straks in één keer een hele bups al half volgroeide groenten kunnen uitplanten? Ik kan niet anders dan geduldig afwachten en regelmatig een rondje over het tuincomplex lopen om te zien wat iedereen zaait en plant. En mijn tuin natuurlijk niet al te veel te vergelijken met de rest. Ik doe toch lekker wat ik zelf wil, ook al doet iedereen wat anders. 

En ook binnen mijn eigen tuin is er genoeg om me over te verbazen en druk te maken. 

Dingen die meevallen: M'n tweede rijtje rode bietjes komt tóch nog op, er staan zowaar ook nog twee wortel zaailingetjes terwijl ik dacht dat er niks kwam. Mijn aardappelen doen het geweldig, de kapucijners die bijna volledig kaal gevreten waren staan erbij alsof het nooit gebeurd is. Na een uurtjes wieden en schoffelen is het grootste gedeelte van het onkruid weg, en met dit vochtige weer is het goed slakken vangen. 

Dingen die tegen vallen: De slakken hebben de sla, de afrikaantjes en de net gekiemde woudboontjes (wâldbeantsjes, fries ras, gekregen van Ruurd z'n pake) opgevreten, de kapucijners in de herkansing zijn écht niet opgekomen. Een deel van mijn stokboontjes is de harde wind van laatst niet te boven gekomen. 

Dus ga ik vanavond bier kopen: Voor nieuwe slakkenvallen. Koffie prut schijnen slakken ook een hekel aan te hebben, dus dat ben ik aan het opsparen. En binnenkort nog maar een keer sla, afrikaantjes, wâldbeantsjes en worteltjes (2 is wel wat weinig) zaaien. En pinda's :-)

Ik herinnerde me vandaag ineens dat ik nog pinda's wou zaaien. Ja, je leest het goed. Pinda's. Van de winter uit het vogelvoer gevist, want dat is de enige manier om aan ongebrande pinda's te komen. Ik ben namelijk heel nieuwsgierig naar deze plant. Het is een vlinderbloemige, net als boontjes (en klaver, lupines, brem en heel veel andere planten). Maar in tegenstelling tot bij boontjes groeien de peultjes onder de grond: Pinda's. Na de bloei kruipen de jonge pinda's de grond in om daar verder te groeien. Ik ben heel benieuwd hoe dat eruit ziet en of dat hier in Nederland ook wil.

Er is dus nog genoeg te doen, gelukkig heb ik nog wat ruimte over in mijn tuin!

Pinda's uit vogelvoer. Nog even doppen en dan zaaien!

Ps: Ik vind het ontzettend leuk om enthousiaste reactie's op mijn blog te krijgen. Dat mag mondeling, maar schroom ook vooral niet om hier een reactie achter te laten. Ook als je een vraag, opmerking of tip hebt! Als je niet steeds wilt kijken of er alweer een nieuwe blog is kun je rechtsboven je e-mail adres invullen, je krijgt dan een mailtje als ik iets gepost heb. Uitschrijven kan natuurlijk altijd!

Onkruid! Onkruid?

Door andere druktes was het alweer bijna een week geleden dat ik op de de tuin was geweest! Wat groeit alles hard nu.. Zie bijvoorbeeld hieronder de foto's van de aardappel, de rucola (gaan we vanavond eten) en de uitbundig bloeiende aardbei.

Ook het onkruid gaat helaas ontzettend hard. Ik weet nog dat ik vroeger als ik hielp wieden in de tuin van mijn ouders aan m'n vader vroeg is dit of dat een onkruid of niet? En dat mijn vader dan zonder aarzelen zei; dit is een onkruid, dat is geen onkruid. Klaar, duidelijk. Dat wat gezaaid of geplant is is geen onkruid, de rest wel. Helaas is dat in mijn tuin niet zo zwart- wit..

Wat dacht je bijvoorbeeld van deze:

Tot voor kort trok ik ze zonder aarzelen de grond uit, maar onlangs zag ik een plaatje van een boom-spinazie zaailing voorbij komen... Die leek nog wat rooier, maar deze is aan de onderkant van het blad ook al rood aan het worden. En er stonden toen ik mijn tuin net had inderdaad een aantal hele grote, rozige, bloeiende planten in mijn tuin. Dus er mogen een paar blijven staan op een handig plekje, kijken wat het wordt.

Of deze:

Komt overal op, zomaar, spontaan. Oost-Indische kers. Stond vorig jaar inderdaad ook in de tuin. Ik heb zelf ook Oost-indische kers gezaaid en die is slecht opgekomen (oud zaad, denk ik). Dus dat komt eigenlijk wel goed uit. Alleen niet dáár.. Dus één voor één verplaats ik de kleine zaailingen, die overigens helemaal niet van verplanten houden, naar hun voorbestemde plekje.

Nog een:

Komt ook spontaan op. Dat kan maar één ding zijn: Ui. Ik heb dit vorig jaar tijdens het opruimen van de tuin wel hier en daar een half verrotte ui zien liggen, blijkbaar waren er meer. Die mag lekker blijven staan. Al staat die dan niet op de plek van de uien, hij staat ook niet in de weg en het is er maar één.

Nog een laatste:

Lijkt erg op een zaailing van een pompoen-achtige. En aangezien er vorig jaar een aantal (stuk of 10) grote courgette planten in mijn stonden, denk ik dus dat dit zaailingen van de courgette zijn. De vorige huurder wou nog graag de courgettes oogsten, maar heeft er ook een aantal laten liggen die dus weggerot zijn. Waarschijnlijk zaten daar zaadjes in. Tientallen zaadjes wel te verstaan. Best leuk hoor, courgette, maar ook grote planten en ik heb er al 4 van staan. Deze plantjes mogen dus weg, ook omdat het bijna zeker geen raszuivere planten zijn (er stonden 2 of 3 verschillende rassen bij elkaar) en het ook best nog eens 'jongen' van een F1-hybride zouden kunnen zijn.
Voor wie dit niks zegt, even kort door de bocht: Een F1-hybride is een kruising tussen twee planten met bepaalde eigenschappen, waardoor de nakomeling precies de juiste eigenschappen van beide ouder planten hebben gekregen. Nakomelingen van F1-hybride planten zijn vaak een rommeltje met allerlei ongewenste eigenschappen. Mocht iemand precies willen weten hoe dit (genetisch) zit, laat even een reactie achter, dan leg ik het graag in detail uit.

En zo wik en weeg ik dus elk onkruidje af :-D. Gelukkig (of eigenlijk helaas) staat er ook genoeg onkruid dat direct duidelijk onkruid is: Gras, winde, boterbloem, zuring. Ik wied en schoffel nog even vrolijk door!

Verder heb ik nog triest nieuws; de eend die in de slootrand zat te broeden heeft het waarschijnlijk opgegeven. Er lagen nog een aantal hele eieren en één kapot ei in het nest. Er is een kans dat die eieren niet uitgekomen zijn en dat moeders met een paar kuikens vertrokken is, maar ik zag ze nergens dus ik ben bang dat de eend vertrokken/ gesneuveld is.

Gluren bij de buren

Afgelopen weekend was ik bij mijn ouders. Een paar dagen kan mijn tuintje wel zonder mij, en weer om te tuinieren was het toch niet. Ik zonder tuin is echter moeilijker. Gelukkig is er vlak bij mijn ouders ook een volkstuincomplex, en daar kon ik mooi even afkijken hoe de collega tuiniers uit mijn geboortedorp hun tuin aanpakken.

Rustig

Vreemd genoeg was ik nog nooit op dit volkstuincomplex op circa 100 meter van mijn ouderlijk huis geweest. In tegenstelling tot de volkstuinvereniging in Vinkhuizen hier geen hek met een slot dat ongewenste indringers buiten houdt, maar een bordje "verboden toegang voor onbevoegden". Tot gister heeft het mij altijd buiten gehouden, dus blijkbaar is het voldoende. Maar nu was ik nieuwsgierig en ben ik eens gaan rondkijken. Aangezien ik slechts ideeën kwam stelen en verder nergens aankom, mag dat vast.

Het eerste wat opvalt is dat er niemand is aan wie ik kan vragen of ik even rond mag kijken: Er is niemand te zien. Op zondag avond, 8 uur, koud, maar droog en zelfs een zonnetje... Niemand.

Ik ben thuis nog nooit op de volkstuin geweest zonder dat er minstens 1 auto of een paar fietsen stonden. Ook niet om 10 's avonds op een doordeweekse avond, terwijl het al zo goed als donker was.

Het volkstuincompex bij mijn ouders,
foto van de website (www.volkstuinjoure.nl)

Natuurlijk kan dit verschil verklaart worden door het aantal tuinen: 53 versus ca. 250 (van de websites van de beide volkstuinverenigingen: http://www.volkstuinjoure.nl/ en http://www.volkstuinvinkhuizen.nl/ ).

Allemaal gelijk, hoewel?

Verder valt op dat alle tuintjes in Joure even groot en gelijk van vorm zijn. In Vinkhuizen zit daar nog al wat verschil in; van 50 tot 200 vierkante meter en allerlei maten en modellen. Hierdoor oogt het Jouster complex netter, maar ook wat saai. Dat wordt nog vergroot doordat op deze tuintjes geen 'hoogbouw' is toegestaan, niks hoger dan 1 meter. Ook bijna geen bomen, al zijn die wel toegestaan. Wel lekker overzichtelijk.

Daar houden ze sowieso wel van in Joure: Alle tuintjes zijn vrijwel gelijk ingedeeld; horizontale rijtjes, 1/3 aardappel, wat aardbeien, bonenstokken, wat uien. Soms wat bessenstruikjes of een platte bak. Alleen achterin is een tuin die in alle opzichten anders is: Hij bestaat uit 4 tuinen aan elkaar, geen horizontale rijtjes, niet 1/3e aardappelen, maar van alles en nog wat, inclusief gras, terras, fruitbomen, een aantal vaste planten, bloemen, zelfs twee bijenkasten. Leuk! Wat rommeliger ook, de indeling gescheiden door een schuin door de tuin lopende cirkel. Als ik ooit een grotere tuin heb (bij voorkeur mijn eigen achtertuin) mag die hier wel op lijken. Ik heb ook wel eens gehoord dat de oudere tuinmannen deze hipp(i)e dames met hun permacultuur maar niks vinden :-).

(Mocht je nieuwschierig zijn geworden naar de dames achter deze tuin? Ze hebben een website waar je meer over hun theorieën kunt lezen. Ze geven ook onder andere workshops en adviezen: www.roeach.nl (ik doe dit niet om reclame te maken, ken de dames ook niet, maar vind het zelf wel leuk wat ze doen)).

Zand

En dan nog als laatste opvallende verschil: De grondsoort en wat dit met zich meebrengt. Zandgrond, je ziet het verschil, je ruikt het verschil, je voelt het verschil. Heel wat anders dan mijn vette klei. En het verschil tussen zand en klei heeft meer gevolgen. Waar de klei nu nog nat, hard en koud is en veel van mijn buren nog aan het spitten en vrezen zijn, is klei altijd los. Het droogt bovendien snel op en warmt daardoor ook sneller op. Waar ik in Vinkhuizen een van de eersten ben die al van alles in de tuin heeft staan, staan hier al veel tuintjes grotendeels vol.

Al komt het wellicht ook een beetje door de dwarse Groningers die geleerd hebben niet voor 15 mei te planten? En dat dus ook niet doen?

Ik ben wel benieuwd of dat verschil in startdatum op de klei nog ingehaald wordt, in theorie is kleigrond voedzamer omdat de voedingsstoffen minder snel uitspoelen dan uit het losse zand.

Over een paar maanden maar weer even vergelijken ;-)

plantjes, beestjes en radijsjes

Weer

Lekker hè, dat zonnetje, die temperatuur! De plantjes schieten de grond uit, iedereen heeft een goed humeur en we eten pastasalade of barbecue... Je zou bijna vergeten dat het nog maar mei is. Volgende week wordt het weer flink koeler, maar de temperaturen van nog maar 2 weken geleden, met kou, hagel, vorst en zelfs sneeuw, dat kunnen we ons al niet meer voorstellen en dat zullen we tot aan oktober of zo ook wel niet meer krijgen. Morgen beginnen namelijk de ijsheiligen en dan is de kan

s op nachtvorst nihil geworden.

De familie eend kwam even op bezoek. 

Enkele dwarse tuinders wachten nog koppig tot 15 mei, maar in veel tuintjes zie je al boontjes, pompoenen, courgettes, en andere niet-vorstbestendige plantjes. Ook kruiden als thijm en basilicum kunnen nu zonder problemen naar buiten.

Met dit mooie weer heb ik zelfs al een gieter aan moeten schaffen! De pas geplantte boontjes vonden het een beetje te veel van het goede. Daarmee komt het totaal van mijn aantal gieters op 4. Dat is niet veel! Een kleintje in de vorm van een olifant voor binnen, een grote, mooie, in de vorm van een theepot voor op het balkon, eentje die eigenlijk meer een plantenspuit is, voor kleine plantjes. En nu dus een middelmaat voor in de tuin, in het klassiek gieter model van 10 liter, licht genoeg om steeds naar de sloot heen en weer te lopen, maar niet zo klein dat je 100 keer heen en weer moet.

Onkruid

Helaas zijn mijn boontjes niet de enige plantjes die als een stel malloten de grond uit schieten. Ook het onkruid tiert welig. Sinds dit weekend staat er opeens overal winde, een slingerplant die bloeit met de welbekende 'pispotjes' (zie foto). Als ik zo'n windetjes uitgraaf zit er steeds onderaan een klein stukje horizontaal groeiende wortel, soms maar 1 centimeter lang. En elke keer dat ik dus zo'n winde uitgraaf weet ik: Elke centimeter wortel die in de grond blijft zitten levert weer een nieuwe plant op... 

Akkerwinde in bloei, foto van wikipedia commons

Nog iets leuks aan deze plant: als hij groot wordt slingert hij zich overal stevig omheen daarbij alles verstikkend. Onmogelijk om nog te ontwarren. Erg belangrijk dus om ze er nu al, met wortel en al uit te trekken.

Naast deze en andere wortelonkruiden zijn er ook veel zaad-onkruiden. De grond van mijn tuin (en elke andere tuin) zit helemaal vol met duizenden zaadjes, vaak te klein om te zien. die zaadjes kunnen jaren, soms tientallen jaren in de grond blijven zitten. En als je dan gaat spitten, schoffelen of water geven, zijn opeens de omstandigheden ideeal voor deze zaadjes om te kiemen. Gelukkig zijn deze zaailingen nog net zo kwetsbaar als mijn groente zaailingen en overleven ze een flinke schoffelpartij niet. Nadeel is dat door het schoffelen weer nieuwe onkruidzaadjes boven komen te liggen...

(On)gedierte

Naast plantjes leven er ook een heleboel beestjes in mijn tuin. Nou heb je misschien de neiging om elk beestje uit je tuin te verwijderen, maar veel beestjes doen juist nuttige dingen in je tuin! Slakken en konijnen zijn natuurlijk niet welkom, maar wat dacht je van deze:

Welkom in mijn tuin! En neem je vrienden en familie ook mee!

Een lieveheersbeestje. Een ontzettende veelvraat! Waarom ik er dan toch zo blij mee ben? Hij eet bladluis! Kom maar bij wonen lieve heersbeestjes. 

En de familie eend die langs kwam zwemmen is ook welkom (zie foto boven), ze doen niets nuttigs, ze eten niks op, maar ze kwaken zo gezellig, en kijk die kuikentjes eens... Die mogen ook blijven. Opvallend trouwens dat deze eendekuikens zowel pa als ma bij zich hebben, meestal houdt vader eend zich verre van zijn gezin, maar deze volgt moeder en kuikens al twee dagen..

Niet mijn 'eigen' eend trouwens, die zit nog te broeden.

Oogst

Radijsjes!!

En door het mooie weer en mijn enthousiast wieden en schoffelen heb ik vandaag, voor het eerst, jaja, geoogst! 2 mooie kleine radijsjes! Nou ja mooi, de ene was een beetje aangevreten, maar daar smaakte die niet minder om :-D

Bloed, zweet en tranen

Bloed, zweet en tranen, daar groeien plantjes het best bij. Bloed komt wel goed, zo vol met glas als mijn tuin ligt, de tranen hoop ik te vermijden, en het zweet heb ik vandaag in ruime mate vergoten. 

Ze zijn niet letterlijk goed voor de plantjes natuurlijk, want zweet en tranen zijn zout, en dat is niet goed voor de plantjes. Bloed zit soms wel in meststoffen (bloedmeel?), maar ik vermoed dat dat kippen of varkensbloed is. Je eigen bloed als mest meststof lijkt me niet gezond, voor jou dan wel te verstaan. 

Maar met mooi weer hard in de tuin aan het werk en flink wat zweet produceren is zowel voor mijn tuin als voor mij gezond. En dat wou vandaag wel.

Ik heb namelijk een bonen klimrek gemaakt, en dat is verrassend zwaar werk. én het was ongeveer 30 graden (voor mijn gevoel dan).

Nou heb ik altijd gezeild. En bij zeilen komen ook lange stokken (mast, giek, boom, gaffel), touwen en knopen te pas. Koud kunstje dus, zo'n rek maken. Ha, niet dus. Zowel letterlijk als figuurlijk niet. 

Ik had al drie bamboestokken (ook wel tonkinstok genoemd) van 1 meter 80 en heb in het winkeltje op de volkstuin nog 10 stokken van 2 meter 70 gekocht. En daar komt ook het probleem, ik ben zelf namelijk maar 1,70. Met opgestoken handen misschien net 2 meter.. Nou moeten die stokken ook een stukje de grond in en ze hoeven niet helemaal bovenaan aan elkaar vast, maar toch, op je tenen staand knopen terwijl je 3 stokken op z'n plek houdt, dat wordt em niet.

Dus heb ik een van de stokken van 1,80, die uiteindelijk helemaal bovenaan horizontaal moet komen, rechtop in de grond geprikt. De lange stokken (de poten zeg maar) per 2 in een driehoeksvorm plat op de grond gelegd zodat ze kruisen bij de rechtopstaande stok. Vastbinden, niet te strak, klaar. 

Istie niet prachtig?

En nu kwam de grote truck: Het hele gebakje overeind zetten. Had ik al gezegd dat het vandaag best hard waaide?

Na veel gepiel is het uiteindelijk gelukt om het hele ding overeind te krijgen. Toen de pootjes nog allemaal even ver uit elkaar en de breedte ook overal gelijk zien te krijgen. Flink in de grond drukken, en dan begint het ergens op te lijken. 

Hier en daar de touwtjes boven aan nog wat strakker trekken (op m'n tenen, boven m'n hoofd, met 30 graden). En toen nog de andere twee kortere stokken halverwege horizontaal vastmaken (m'n touw was op, dus ze zitten nog niet helemaal vast). Klaar...

Edit: Als ik zo terug lees klinkt het veel makkelijk dan het was...

En nu het rek staat, kunnen de boontjes de grond in. Ik naar huis om de zaailingen te halen. Sleutels kwijt. Als ik ga sporten neem ik alleen m'n huissleutel mee en niet m'n fiets, schuur, huis van m'n ouders etc. sleutels. Dus die huissleutel heb ik (heel slim, vond ik zelf) aan een touwtje zitten zodat ik niet elke keer met die sleutelring hoef te pielen. En vandaag was toch al een goede dag voor mijn knoopkunsten, dus je raadt het al: Touwtje was los gegaan. 

Gelukkig was mijn sleutel nog braaf in de emmer waar ik em ingegooid had, op mijn tuin. Dus dit avontuur bezorgde mijn enkel een keer extra van m'n huis naar de tuin en weer terug lopen. 

Als m'n sleutel daar niet was geweest waren die tranen misschien ook nog aan de orde geweest: Ruurd is dit weekend bij z'n ouders en onze reserve sleutel is bij de buurman die vorige maand verhuist is :-). In combinatie met letterlijk al m'n spullen behalve een schaar een schep en een emmer die binnen liggen... Blij dat ie er was.

En na een korte rustpauze weer terug met de tuin, nu met 3 bakken vol zaailingen. Van ca. 15 cm hoog. Het waaide vandaag ook nog best hard...

Maar ook dat is gelukt: Alle boontjes en ook nog courgettes, pompoenen, een goudsbloem die zichzelf uitgezaaid had, en zelfs een tomaat (das een gokje en een probeersel). Alles in de volle grond. Kunnen we zelf weer op het balkon zitten straks. 

Niet dat het heel ideaal weer was om zaailingen uit te planten. Veel te warm. Zowel de zaailingen als stonden te snakken naar water. 

Ik zal trouwens wel een mooie vertoning geweest zijn, die bakken vol planten balancerend, in m'n fel gekleurde tuin-korte broek op slippers en onder de modder. Eerst zonnebrand op smeren en dan naar de tuin zorgt gegarandeerd voor veel zwarte vlekken en vegen :-). Om van mijn voeten maar niet te spreken, zodra ik op de tuin ben schop ik namelijk m'n slippers uit en ga ik lekker op blote voetjes verder :-D

Het is met dit mooie weer lekker druk op de tuin, dus iedereen heeft mijn capriolen kunnen bewonderen. 

Gezellig wel, die drukte. Al kost het ook veel tijd, heb al met 3 buren gekletst voor ik überhaubt bij m'n tuintje ben...:-D

Ps.: Hoeveel boontjes zaaien/planten jullie bij elke stok? Ik heb nu 3 gedaan, maar nu ze er staan lijkt het me weinig. Ik heb ook wel eens 7 gehoord, dat lijkt me dan weer heel veel... Als je goede of slechte ervaringen met een bepaald aantal hebt, laat het vooral even weten in de comments!

Groei! Groei!

Wij (mijn plantjes en ik) zijn de kou goed doorgekomen, zie hier de zaailingen die ik net voor de kou in de bak op mijn balkon gezet heb. Allemaal netjes beschermd onder een doorgeknipte frisdrank of spa fles (Niet de thijm natuurlijk, die stond er al, en heeft de kou ook zonder fles-kas goed doorstaan). Gelukkig wordt het weer nu steeds beter, dus kunnen we weer verder met tuinieren, in plaats van onder een dekentje bij de kachel zitten. En dat moet ook, want mij binnen gezaaide plantjes is het niet aan te zien dat het koud was.

Fles-kasjes.

Plantjes zaaien vergt meestal enig geduld. Neem de fazantenbes waar ik al eerder over schreef. In februari gezaaid, eerst 4 weken in de koelkast gestaan, toen ook nog ongeveer zo lang in de vensterbank. Na veel te lang kwamen er eindelijk kiemplantjes, en die zijn nu heeeeel langzaam aan het groeien. Het moet een plant van een paar meter hoog worden, ik denk dat ie dat ergens in de herfst van 2018 wel bereikt heeft.

Daarom zaai je met kinderen meestal tuinkers. Kiemt binnen dag, binnen 3 dagen oogstbaar, ideaal. En, zo heb ik geleerd ook bonen zijn geschikt voor ongeduldige mensen. Vorige week zondag gezaaid en al na een dag of 2 - 3 was er, ondanks de koud, tekenen van kieming bereikt. Vrijdag waren bij de eerste plantjes al 2 kiemblaadjes zichtbaar. Dit weekend was ik weg, en toen werd het ook nog mooi weer..

Dus zondag: Bam, 15 centimeter groot!

Langzaam groeien? Nee hoor, in één spurt dik 15 centimeter.

Ik had wel eerder stambonen gekweekt, en die groeien al hard, maar deze stokboontjes slaan alles. Gelukkig wordt het komende week mooi, warm weer (volgens het weerbericht dan hè..), want ik ben bang dat het een groot oerwoud wordt als deze plantjes tot 15 mei in mijn vensterbank moeten staan..

En er was nog een plantje dat mij verraste. Ik had nieuw-zeelandse spinazie gekregen. Mijn vader had het zaad gekocht en was er thuis pas achter gekomen dat het joekels van planten worden. En aangezien ik een grote tuin heb :-).
Omdat ze zo groot kunnen worden had ik maar een paar zaadjes, of zeg maar gerust zaden (ca. 1cm groot), gezaaid.  Ik had een stevige zaailing verwacht zoals bij bonen of pompoen, hoe groter het zaad, hoe groter de zaailing. Maar nee, uit één zaadje komen in dit geval wel 4 plantjes! En omdat ze elk zaadje met z'n 2, 3, 4- en moeten delen zijn ze best klein. Heb ik toch nog 8 planten straks in plaats van 3 (klinkt bekent, heb inmiddels een aantal tomaatjes weggegeven). Even kijken of ik ze allemaal laat staan of toch maar een paar wegknip. Rode bietjes doen hetzelfde (met z'n 2, 3 of 4en uit 1 zaadje komen) en die laat ik meestal staan, er blijft vanzelf een winnaar over.

Nieuw-zeelandse spinazie met 4 plantjes uit 1 zaadje

Zo even naar de tuin, en dat nu het mooie weer en het tuinseizoen maar in volle hevigheid mogen losbarsten!