Ijsheiligen

Een tuin is meer dan zaaien,
schoffelen en oogsten.
Insecten, wormen en andere
kleine beestjes horen er ook bij.
Een oude boomstronk hebben we
van (extra) gaatjes voorzien, zodat
bijen en andere beestjes hier een
huisje kunnen maken

Mamertus, Pancratius, Servatius van Maastricht, Bonifatius van Tarsus en Sophia van Rome zijn samen de ijsheiligen. Volgens Wikipedia tenminste. Niet dat ze ook maar iets met sneeuw, ijs of het weer te maken hebben, ze hebben toevallig hun 'naamdagen' (de dag dat ze vereerd werden) op 11 tot en met 15 mei. En half mei is zo'n beetje de tijd dat de laatste nachtvorst wel geweest is. 

Natuurlijk is dit geen garantie, de heiligen kunnen niet aansprakelijk gesteld worden voor bevroren pootgoed, maar de kans op nachtvorst wordt na half mei wel veel kleiner. Traditioneel is 15 mei dan ook de datum dat vorstgevoelige planten buiten worden gezaaid of uitgeplant.

De laatste jaren hadden we echter vaak warme april-maanden. En dus heb ik afgelopen week nogal wat foto's langs zien komen van zielige, slappe en dode paprika, tomaat, komkommer en pompoen plantjes. Vaak met vragen van tuiniers eronder wat er met hun plantjes aan de hand was; 'gisteren waren ze nog prima!'. Vorstschade dus. 

Hoewel ik graag vroeg zaai ( later nog een keer zaaien kan altijd), doe ik dat vooral met planten die wel wat kou kunnen verdragen. Sla, worteltjes, kapucijners dat soort dingen. Bonen en pompoenen heb ik nog niet eens gezaaid en tomaten en paprika's mogen nog een paar weken binnen blijven. 

De enige plant die ik al in de tuin heb die koudegevoelig is, zijn de aardappels. De oplossing is eenvoudig: ze moeten onder de grond blijven, daar vriest het niet. Dan heb je dus als aardappeltje net met heel veel moeite je blaadjes de grond uit weten te wurmen. Kom ik er aan om weer een flinke handvol aarde op je hoofd te gooien. En twee dagen later weer, want het is de hele week al koud. 

Dat is nog een aardige zoektocht trouwens, om die mini aardappelplantjes te vinden. Ik heb namelijk het ras 'bergerac' gepoot, een mooie, diep paarse aardappel, waarvan ook het blad diep paars, bijna zwart blijkt te zijn. Lastig te vinden tegen de zwarte klei. Wel heel mooi, ik hoop dat ze zo blijven als ze groter zijn ( ik zie nu al een veld vol met knalpaarse planten voor me). 

De kapucijner plantjes zijn nog klein, hopelijk is dit 'klimrek'
over een paar weken een groene muur.

Voor de rest doen mijn plantjes het al goed, een rijtje pluksla is al boven, de uitjes zijn al een paar centimeter groot, de spinazie is gekiemd en als je goed zoekt kun je zelfs al rode biet kiemplantjes vinden. Het wordt al bijna tijd om van die soorten een tweede rijtje te gaan zaaien. De aardbeiplantjes zitten al vol met kleine knopjes als je goed kijkt, de perenboom bloeit. Verder heb ik dit jaar lekker veel kapucijners gezaaid. We zijn er vorig jaar achter gekomen dat verse kapucijners véél lekkerder zijn dan de ingeblikte variant. Bovendien is de enige manier om aan verse kapucijners te komen door ze zelf te oogsten (of je moet een héél goed bevoorraadde groenteboer weten), en ik vind het altijd leuk om iets te kweken wat je niet in de winkel kunt kopen. 

We hebben trouwens ook al van eigen tuin gegeten dit jaar! Jawel, de eerste oogst is al geweest. Onze rabarberplant die vorig jaar not te klein was om van te oogsten en al z'n energie zelf nodig had, is nu een joekel van een plant. De eerste rabarbermoes hebben we dus gehad, maar het zal nog zeker de laatste niet geweest zijn.
Opvallend is dat bijna alle rabarberplanten, zowel bij ons op de volkstuin als bij m'n ouders in de tuinen, dit jaar bloeien, ik heb nog nooit een bloeiende rabarber gezien, en nu zie ik ze overal! Zal vast ook aan het

weer liggen..

Hoe is het met jullie tuinen? Al veel gezaaid en geplant, of wacht je tot na de ijsheiligen?