Werk op de tuin!

Een bruine zonnebloem staat vol in bloei.

Een brood, een kilo gehakt, een fles wijn, 2 zakken chips, een rol koekjes en een reep chocola... Mijn boodschappen zijn weer eens heel gezond. Ik verbeeld me altijd dat het kassameisje bij de jumbo me verwijtend aan zit te kijken en onderdruk de neiging om haar uit te leggen dat dit niet mijn avondeten is, maar dat hiernaast ook nog vele kilo's aardappels, groente en fruit van de tuin eet. Het kassameisje scant ongeïnteresseerd mijn producten. Is dit hetzelfde meisje van die keer dat ik op maandagochtend 2 halve liter blikken van het goedkoopste bier haalde? In mijn modderige tuinkleren? Voor de slakken natuurlijk, maar dat weet zij niet. Als we binnenkort posters gaan ophangen voor de open dag van de volkstuinvereniging zal ik zorgen dat ik dát meisje vraag of ik bij hun ook een poster op mag hangen...

Niet goed te zien, maar hier zit een hele
dikke sprinkhaan tussen de quinoa bloemetjes.

Tot verbazing van sommige medetuiniers ben ik nog druk aan het zaaien en planten. De nieuwe tuin moet vol (al vult dat al redelijk op). En ook in de oude tuin zijn vrije plekken waar de aardappels en de uien hebben gestaan. De dingen die nu nog gezaaid kunnen worden zijn natuurlijk beperkt, dus ik vermoed dat we straks een overvloed aan spinazie, bietjes en boerenkool hebben. Als ik half augustus nog ruimte over heb zaai ik de rest in met phacelia. De grond moet tenslotte wel bedekt blijven en phacelia is een mooie bloem, aantrekkelijk voor bijen, gaat dood als het vriest en is goed voor de grond als je de afgestorven plant vervolgens onderschoffelt.
Alles wat ik vorige week gezaaid en geplant heb groeit trouwens heel goed. Even goed als alles wat een week eerder onder geploegd en gefreesd was. Al die in stukjes gehakte wortels van grassen en windes komen alweer boven en ook alle zaadjes die door het ploegen ineens aan de oppervlakte gekomen zijn kiemen enthousiast. Voorzichtig schoffel ik tussen de kleine zaailingetjes. Hopelijk worden de plantjes snel groter en onderdrukken ze dan het onkruid. Al heb ik door het overschot aan ruimte dat ik ineens heb de planten voor het eerste op ruime afstand van elkaar gezaaid. Met dus als nadeel dat er meer ruimte is voor onkruid. In mijn oude/eerste tuin staan de planten zó dicht opeen dat het onkruid echt geen ruimte meer krijgt. Elk nadeel heb z'n voordeel.

Met een grondboor een gat geboord ín
de sloot om straks een paal te kunnen plaatsen.
De klei die uit de sloot komt is helder blauw en vet.
Je kunt er potten van bakken

Nu het tuin gedeelte op een tuin begint te lijken is het ook tijd om het terras aan te gaan leggen. Het meeste glas is er uit, de grond is min of meer vlak en de eerste 3 kruiwagens zand hebben we er al heen gebracht (en voor wie denkt dat ik Ruurd alle zware dingen laat doen: 2 van de 3 heb ik gekruid! :-) Met halve kruiwagens tegelijk, dat wel.) Ruurd is nu eerst een stap naar de sloot aan het maken zodat we daar straks gieters kunnen vullen.
Tot voor kort stond er een schommel op de tuinvereniging, die compleet versleten was. De palen daarvan die niet verrot zijn vormen straks de basis voor ons afstapje. Al blijkt het in het water plaatsen van die dikke palen nog wel een klusje. 

Het aanleggen van het terras wordt ook nog wel een uitdaging. Niet zozeer het leggen zelf, maar het verzamelen van tegels. Wij hebben geen auto dus alle tegels moeten uit de buurt komen. Op de vereniging waren gelukkig al een paar mensen die wat tegels over hebben, maar mogelijk hebben we er nog (veel) meer nodig. Dus mocht je iemand weten die op met-een-kruiwagen-loop-afstand van de Volkstuin tegels overheeft, wat voor kleur, maat of model ook: Bij ons zijn ze welkom. Ruilen tegen boontjes en sla is natuurlijk altijd mogelijk ;-)

Groetjes Berber

Overvloed aan groente en ruimte

Pruimen, kapucijners en boontjes

Bietjes en lavendel voor in de nieuwe tuin.

Meer boontjes, een komkommer en tuinbonen

Uien

Wat een bult groente! De stokbonen zijn nog maar net begonnen en we kunnen er nu al bijna niet meer tegen aan eten, de andijvie worden elke dag groter en we kunnen nu al 2 dagen van één krop eten, de rode en gele bieten zijn maatje tennisbal en de laatste kapucijners en tuinbonen moeten nog op. Aan de sla komen we niet eens meer toe en die begint dan ook in hoog tempo door te schieten. Het klinkt stom, maar gelukkig doen onze courgette plantjes het niet zo goed. De ene buren hebben namelijk 6 planten (enthousiaste beginnende tuiniers) en de andere buren een stuk of 3 à 4. Met elkaar genoeg om een flink weeshuis van courgettes te voorzien.
Iedereen wordt ook heel gul van de overvloed. Hier krijg ik een komkommer, daar een bakje pruimen. Bij de kantine liggen ook al komkommers en courgettes om mee te nemen. Wij zullen binnenkort ook vaker bij vrienden en familie langs moeten om al onze oogst uit te delen. 

Ik heb trouwens een oogstmandje gekocht, en dat heeft z'n nut al goed kunnen bewijzen! Naast de vele groenten en aardappelen past ook een zaaitray er precies in :-)

En ondertussen heeft onze tweede tuin een ware metamorfose ondergaan:

De nieuwe tuin een paar weken geleden..

En nu. Bijna onherkenbaar.
Alleen de appelboom staat er nog..

De oliedrum uitgegraven, compost hoop gesloopt, veel glas (5 speciekuipen vol) verwijderd, gemaaid, geploegd en ten slotte gefreesd. En daarna ziet het er dus zo uit al op de foto rechts, een zwart laken. De zelfde avond nog heb ik er al van alles ingezet, de paadjes gemaakt natuurlijk, maar ook veel gezaaid (bij de gele electro-buisjes), plantjes die ik al had voorgezaaid uitgeplant en Ruurd kreeg op z'n werk nog een grote tas vol kolen en prei. Ook stond er nog een oregano in de tuin die tijdens het ploegen en frezen even tijdelijk in een emmer heeft gewoond, en nu dus weer terug in de volle grond. En dan staat de tuin al snel vol..

Pompoenen, courgettes, bietjes, boontjes, worteltjes, sla, snijbiet, andijvie, spinazie en plantui. Of het allemaal nog groot genoeg wordt om te eten? Geen idee, dat zien we wel. Er moet toch iets in de tuin en als ik het niet zaai wordt het zeker niets. Op het moment groeit het héél hard door de combinatie van zon, warmte en regen (het onkruid helaas ook..) Als ik nog lege plekken over ga houden (en dat is een grote 'als') kan er nog phacelia in, een mooi bloeiende bijenplant en groenbemester. Die houdt de bodem bedekt en kan dan in de herfst of het voorjaar onder gespit worden zodat de voedingsstoffen uit de plant terug de grond in gaan. 

Ik ben heel benieuwd hoe deze tuin er over een paar weken uit ziet..

Vol

Koolrabi, bloemkool, oost-indische kers,
goudsbloem en nog wat rucola tussendoor.
En daartussenin moeten ook nog ergens spitskolen staan..

Mijn tuin is vol. Niet echt een verassing natuurlijk, ik heb niet voor niet een tweede tuin gehuurd, maar op sommige plekken is het wel heel erg een jungle aan het worden. Ruurd wil me nog wel eens voorhouden: "Als op het pakje staat dat een plant zo groot wordt (houdt z'n handen ver uit elkaar), moet je ze niet zo (handen dicht bij elkaar) dicht bij elkaar zetten. En hij heeft natuurlijk gelijk. En toch doe ik dat steeds weer. Of eigenlijk, ik zaai of plant de groenten in het voorjaar op de goede afstand, en denk dan later "oh, daar is nog wel wat ruimte over, daar kan dit plantje nog wel tussen". Waardoor er nu een rij goudsbloemen tussen mijn kolen staat, en de stamboontjes ook een beetje tussen de stokbonen en de kolen in gepropt staan. Als die stamboontjes dan ook nog stokboontjes blijken te zijn wordt het wel érg vol..
En dus snoei ik goudsbloemen, bind ik bonen op en ben ik blij dat ik de eerste kolen kan oogsten zodat we weer wat ruimte krijgen (Vandaag de eerste broccoli gegeten! Hij was groot en lekker, wel wat beestjes hier en daar). 

Die goudsbloemen tussen de kolen hebben overigens wel nut: De koolvlinder herkent haar 'slachtoffer', de koolplant, door zijn vorm (grote ronde plant). Door er bossige planten omheen te planten zijn ze minder goed herkenbaar. Ik heb tot nu toe dan ook nog maar een paar koolwitje-rupsen gevonden (snel afkloppen). 

De uien zijn 'gestreken'. Oftewel: ze liggen plat.
Als ze zo een poosje gelegen hebben
kunnen ze geoogst worden.
Het eerste rijtje hangt bij mij inmiddels
in grote bossen  aan de waslijn op het balkon.

Gelukkig komt er ook alweer wat ruimte vrij. De aardappelplanten heb ik afgeknipt want er kwam steeds meer phytophtora in. De knollen oogst ik plant voor plant zoveel ik nodig heb, ik heb geen kelder, dus de beste bewaarplek is onder de grond. Daar is het hopelijk nog 'vol' met aardappels, maar boven de grond lijkt het heel erg leeg. Gelukkig heb ik nog boerenkooltjes staan en kan ik nog bieten, stamboontjes en spinazie zaaien. 
De uien liggen al een paar weken plat en kunnen geoogst worden, de eerste rij heb ik er vanochtend uit gehaald. Ze zijn gróót! Sommige uien zijn groter dan een flinke appel.. Ze hangen nu in bossen te drogen op het balkon. 

Onze nieuwe tuin begint steeds meer ergens op te lijken. In het achterste stuk gaat de zoektocht naar glas nog door, maar het wordt steeds meer echt zoeken in plaats van rapen. Ondanks dat het terras gaat worden wil toch zo veel mogelijk glas verwijderen. Het voorste deel van de tuin is geploegd. Als het weer wat droger wordt zal het ook gefreesd worden. En na ploegen en frezen ziet een tuin er uit als schone zwarte klei. Natuurlijk is dat niet zo, de grond zit nog vol met klein gehakselde stukjes wortel. Een deel van die wortels zal hopelijk doodgaan, maar juiste de naarste onkruiden (winde, kweekgras) overleven zo'n hakselpartij. Eén grote lange wortels is dan veranderd in een heleboel kleine stukjes, die uitgroeien tot een heleboel kleine windetjes. Daarom heb ik geprobeerd om al flink wat winde-wortels er uit te trekken, elke wortel die ik er nu uit haal scheelt later 10 plantjes.

Het kleurrijke hoekje bij de appelboom.
Ik heb overal bloemen staan
en mijn tuin gonst van de bijen en hommels

Broccoli, boontjes, bietjes, uien,
een koolrabi en een paar worteltjes.
De oogsttijd is begonnen!

Goed en minder goed.

Het is al even geleden dat ik voor het laatst een blog schreef. Druk gehad met werk, de tuin en andere dingen en als dan de keuze is tussen nog even naar de tuin of nog even een blog schrijven, dan ga ik toch liever even naar de tuin.

En als je dan een poosje wat minder vaak op de tuin bent dan groeit alles zó ontzettend hard! De tijd is nu echt aangebroken dat planten volwassen worden, dat we elke avond van de tuin kunnen eten en dat veel bloemen op hun mooist zijn. De verleiding is dan groot om alleen maar één grote foto collage te maken met hoe mooi en goed alles gaat, maar dat is niet helemaal eerlijk, er gaat namelijk ook genoeg mis. En dat vergeet ik en ook andere bloggers vaak te vermelden. Want het is echt niet zo dat een food-blogger nooit wat laat aanbranden, dat een klus-blogger zich nooit verzaagd en dat een tuinblogger nooit mislukkingen kent. Dus hierbij een mix van wat er de afgelopen weken goed én minder goed ging op de tuin.

Allereerst wat mooie bloemen: De prei van vorig jaar die ik had laten staan, hij is ongeveer anderhalve meter hoog, trekt veel bijen en ruikt lekker (niet naar prei). Dan een stampronkboon, fél rode bloemen, als de bonen ook nog lekker zijn wil ik volgend jaar meer plantjes. En helemaal een rechts een broccoli, een bloemknop, al ga ik haar natuurlijk oogsten voordat ze gaat bloeien. Wel een grote plant trouwens, voor de hoeveelheid broccoli die het oplevert...

Dan een oeps-momentje..

Ons perenboompje hadden we in maart een beetje opgebonden zodat de takken wat meer open gingen staan en niet over het pad heen groeiden. Ze is echter veel sneller gegroeid dan ik had gedacht, vooral in de dikte. Helemaal om het touwtje heen. Met heel veel moeite heb ik de touwtjes weer los weten te krijgen..

Nog een 'mislukking' al viel deze ook wel weer mee. Om de een of andere reden is deze koolrabi helemaal open gebarsten. Misschien door een insect of een ziekte, misschien doordat er een klein scheurtje in zat waar water in gelopen is. Hij is in elk geval helemaal misvormd. Schillen was lastig, maar daarna smaakte de knol gewoon als een 'normale' koolrabi.

De eerste aardappeloogst! Van de  paarse bergerac-aardappel, dit is volgens mij een late aardappel, maar ze had al de eerste sporen van phytophtora op het blad, en mijn vroege 'gewone' aardappel (geen idee meer welk ras, maar in elk geval geel) had het nog niet. Dit is de oogst van twee planten, best veel, maar welk heel kleine knolletjes.

Daarna een foto van de nieuwe tuin. De ingegraven oliedrum is al half uitgegraven, hij zat vol met glas, grond en troep. De rest van de tuin is gemaaid, ziet er direct een stuk beter uit. Bij het aanharken van het maaisel nog wel een wespennest ontdekt...

Als laatste een foto van onze bonen. Sommige "stam"-kievitsbonen zijn al bijna boven aan de stok. Grote planten ook. De kolen aan de andere kant van het pad zijn óók al zo groot, dus van een pad is niet echt sprake meer..