Maart

6 kleine, niet zo mooie aardpeertjes in een ingegraven emmer.

Nog een laagje potgrond erover en dan afwachten wat er boven komt..

Het is maart, het meteorologisch voorjaar is begonnen. Alleen heeft de meteorologie (het weer) dat blijkbaar niet meegekregen. Volgens buienradar was het droog, dus ging ik naar de tuin. Waar bleek dat buienradar er geen verstand van heeft en het best stevig regende. Schuilend onder de dakgoot van de kas van de buurman heb ik tussen de buien door toch nog wat kunnen doen. Het doel: aardperen planten. Ik had die ergens in de winter gekregen van een mede-tuinier, en aangezien de grond toen keihard bevroren was heb ik de aardperen op het balkon, verpakt in kranten en een oude doos, bewaard. Dat bleek niet zo'n goed idee: Ongeveer drie kwart was beschimmeld en uitgedroogd. Na een strenge sortering hield ik 6 niet zulke mooie aardpeertjes over. 

De knofloken worden al groot.

Nou staan aardperen er om bekend dat uit het kleinste restje knol nog weer een plant kan groeien, dus ik heb ze gewoon in de grond gestopt. Nou ja, niet helemaal in de volle grond: Ik heb een grote emmer (20 liter) voor 3/4 begraven, de grond die uit dat gat kwam ging in de emmer, daarboven op de aardperen en dan nog een flinke laag potgrond. En nu maar wachten of het wat wordt. 

Ondertussen ook eens goed rond gekeken op de tuin, want terwijl het weer vies is, en de grond drijfnat, heeft de tuin toch wel degelijk in de gaten dat de lente er aan komt. De knofloken worden heuse plantjes, de voorjaarsbollen steken voorzichtig hun hoofd boven de grond en zodra je een schep in de grond steekt zijn het allemaal wormen en slakken. Het tuinafval dat afgelopen herfst op de composthoop ging is al flink geslonken en bevind zich in een tussenfase tussen tuinafval en compost, even porren met een schep deed een duizendpoot zich haastig uit de vele voeten maken. 

Een paar preitjes voor het eten.

Ook de rabarber plant is wakker en heeft een paar roze punten boven de grond uit gestoken.

En terwijl ik toch op de tuin was heb ik zelfs ook nog iets geoogst: Winterprei, staat al sinds vorig jaar voorjaar op de tuin en kan nog tot ongeveer april nog wel geoogst worden (daarna gaan ze bloeien). Erg dik waren ze niet, voor de preischotel van vanavond voor 3 personen heb ik 6 preien geoogst, tegen meestal 2 uit de winkel, maar toch het is prei van eigen tuin (en daar had ik vorig jaar zomer nog wel een beetje een hard hoofd in, want ze gróéiden maar niet door...).

Het is nog heel nat op de tuin.
Deze afvoer greppel werkt niet helemaal...

En het zaaien? Vorig jaar heb ik stip op 1 maart kapucijners en zaadui gezaaid. Onder het motto: Op het zakje staat: zaaien van maart tot april, dus nu kan ik zaaien. Misschien ben ik dit jaar wat geduldiger, of misschien is het weer viezer, maar ik heb nog geen kapucijners gezaaid, morgen misschien. De paprika's die ik vorige week gezaaid heb zijn inmiddels gekiemd, sommige plantjes hebben zelfs hun eerste blaadjes al uitgevouwen en zijn al echte 'mini-plantjes'. Ze mogen nog even in de lekker warme woonkamer boven de radiator blijven staan, maar als alle plantjes hun blaadjes uitgevouwen hebben gaan ze naar de koelere slaapkamer. Door zoveel mogelijk licht (om deze tijd van het jaar is dat de grote beperkende factor) en niet te veel warmte (dan groeien ze te snel) worden het hopelijk mooie stevige plantjes. Er is trouwens wel een verschil tussen de zaden van vorig jaar en degene die ik afgelopen jaar zelf geoogst heb, de nieuwe zaden kiemen sneller en zo te zien zijn er meer gekiemd.

Een hyacint voelt het voorjaar.
Ook andere voorjaarsbollen komen al boven.