k-k-koud...

Is het bij jullie ook zo koud? En winderigerig en buiig? Hier hebben we dikke buien met hagel, natte sneeuw, koude regen en heel veel wind. En dan tussen die buien even zo'n stralend blauwe lucht dat het bijna wel april lijkt! Tot de volgende bui...

En dan te bedenken dat het vrijdag nog zo mooi was. Nog dingen buiten gezaaid, toch die radijsjes maar, kan ze altijd uitdelen. Even bij de eend gekeken, maar die was net weg. Ook een broedende eend moet soms even z'n pootjes strekken en wat eten. Als zo'n eend weg is zie je ook weinig van het nest; de eieren worden goed verstopt onder wat aarde en plantenresten. Zo zijn ze niet gemakkelijk te vinden voor predatoren (wie lust er nou geen lekker lauw-warm eendeneitje..), en ze blijven ook nog zo goed mogelijk warm tot moedereend weer terug is.

Het was zulk lekker weer dat Ruurd zich afvroeg of hij geen zitje kon maken op de compostbak. Diep over nagedacht, uitgetekend in Sketch-up (een tekenprogramma), want hoe maak je zo'n zitje zodanig dat je nog bij de compost kunt? En zodanig dat ik niet met zitje en al in de composthoop kiep natuurlijk...
Na lang gepuzzel hebben we het bedacht, Ruurd heeft het uitgetekend, en vervolgens realiseerden we ons dat we waarschijnlijk nooit op zo'n zitje gaan zitten. Hoe je jezelf een avond vermaakt :-).

Biervallen bij de capucijners.

Ook hebben we een belangrijke overwinning behaald op de slakken in onze tuin. Die waren hard bezig de capucijners tot op de nerf toe kaal te vreten en ze waren ook al aan de rabarber begonnen. Mijn eerste reactie was om een doos escar-go te halen, maarja als het even kan wil ik toch liever geen gif op mijn tuin strooien. En dus hebben we biervallen gemaakt. Plastic bekertjes ingegraven, een paar blikken van het goedkoopste bier gehaald en in de bekertjes. En dan maar afwachten...
Ik was hoopvol maar ook een beetje sceptisch. Zou het echt werken? Zijn het eigenlijk wel slakken, of hebben we straks een aangeschoten konijn op de tuin? Ik zie immers nooit een slak, maar die schijnen overdag onder de grond te zitten en pas 's avonds mijn plantjes op te eten.
Maar zowaar:We vingen slakken!
Verzopen in bier.. der zijn mindere manieren om te sterven :-) En mijn capucijners hebben weer een kansje om te overleven.
Al denk ik dat de biervallen inmiddels vol geregend, gehageld en gesneeuwd zijn..

Met dit weer is naar de tuin gaan natuurlijk geen optie, het is ook heel rustig op de tuin (ik heb vanuit de woonkamer uitzicht op de tuin) hooguit een enkeling die nog wat zaailingen wil afdekken of een kacheltje in de koude kas zet. Ik heb de aardappels die net hun eerste blaadjes boven de grond staken maar weer afgedekt met een beetje aarde, vinden ze niet erg. Leden van de nachtschade familie (aardappel, tomaat, aubergine maar ook de giftige planten bitterzoet en zwarte nachtschade) hebben gemeen dat ze heel giftig zijn en wortels maken op alle delen die onder de grond zitten. Daarom kan je aardappel aanaarden (hopen eromheen maken), en een tomaat heel diep planten. En daarom ook moet je nooit de besjes van de aardappel of de blaadjes van de tomaat eten.

Nog meer potjes in de vensterbank:-)

De rest van mijn plantjes die al buiten staan kunnen als het goed is, hopelijk, tegen een beetje kou: radijs, rucola, biet, wortel en ui, capucijner. Allemaal koude resistente plantjes, maar of het ook echt zo is gaan we de komende dagen ontdekken. Woensdag wordt het weer warmer, dus tot dan moeten ze het uithouden ;-)

Terwijl het zo koud is buiten heb ik dan maar binnen getuinierd. Vanaf half mei is de nachtvorst als het goed is voorbij, al zou je het nu nog niet zeggen. 12, 13, 14 en 15 mei zijn de zogenaamde ijsheiligen. De 4 heiligen die op die dag hun naamdag vieren hebben helemaal niks met metereologie of met tuinieren te maken, ze worden toevallig half mei vereerd, en de geschiedenis leert dat de meeste nachtvorst dan wel geweest is. Al zijn er natuurlijk altijd uitzonderingen als het over het weer gaat.
Als de laatste nachtvorst geweest is kunnen veel planten naar buiten: Boontjes, pompoenen, courgettes, komkommers en augurken. En die heb ik nu dus vast gezaaid zodat ze 15 mei groot genoeg zijn om buiten uitgeplant te worden.
Ook de cucamelon heb ik gezaaid. Ik ben heel benieuwd naar dit plantje. Het is een slingerplant die vruchtjes krijgt zo groot als een druif, die eruit zien als een watermeloen en smaken naar komkommer met citroen. Dat moet wat worden! Ze worden ook wel Mexican sour gherkin genoemd (of in het Latijn Melothria scabra), en schijnen het heel goed te doen in Nederland in de volle grond. Heel benieuwd!