Donker

Tuinieren in het donker. 

Het is een uur of 5. Wat gaan we eten? Geen zin om naar de supermarkt te gaan. We hebben nog aardappels en spekjes.. Stamppot?

En dus loop ik naar de tuin om een krop andijvie te halen. De eerste andijvie krop uit eigen tuin! (ik bedacht me pas zo eind augustus ofzo dat je ook andijvie kan kweken :) )

Maar.. Het is inmiddels pikkedonker.. Met een zaklamp en een mes die beide ongeveer zo lang zijn als mijn onderarm loop ik naar de tuin. Het mes veilig in een emmertje, want je zal in het donker maar iemand de stuipen op het lijf jagen, voordat ze doorhebben dat het een broodmes is. 

Mijn zaklamp is ontiegelijk fel, waardoor het nóg donkerder lijkt.. 

Op de tast snijd ik een krop andijvie af. En nog maar een, want ze zijn toch nog wel wat klein. 

Over de compleet verlaten volkstuin, door het stikdonker weer terug. Bijzonder wel, dat je nog geen 100 meter van de stad Groningen zo'n donker, stil en verlaten stukje bijna-natuur hebt. 

En lékker dat die stamppot andijvie was! Inmiddels zijn we al een poosje aangewezen op diepvries sperziebonen, droogbonen, geweckte groenten (meest bonen) en supermarkt groenten. Die afwisseling van zo nu en dan verse andijvie of ingekuilde bieten (uit de zand op het balkon) herinnert je er weer even aan dat vers van eigen tuin toch net wat specialer is (al zijn ingekuilde bietjes natuurlijk niet écht vers). 

Afgelopen week hoorde ik van mede tuinier meer en minder enthousiaste verhalen over aardperen. Ik heb daar wel eens eerder iets over gehoord, over hoe je ze kunt klaarmaken zonder winderigheid (schijnt een probleem te zijn bij aardperen, mogelijk nog wat erger dan bij bonen). Dat de smaak nogal typisch is, en dat ze nogal schijnt te woekeren. Maar wat ik nog niet eerder hoorde was dat uit één knolletje wel 100 nieuwe knollen kunnen groeien en dat je ze in november oogst. Nu dus. Nu de meeste verse groente uit de tuin is en iets vers éxtra welkom is. Lijkt mij ideaal. Bovendien zijn het ook nog eens mooie bloemen, beetje als een zonnebloem (hoog en geel). Enig probleem kan nog zijn dat sommige mensen ze geweldig lekker vinden en anderen juist ontzettend vies. En ik heb ze nog nooit gehad.. 

Bloeiende aardpeer. Foto van wikipedia. 

update

De laatste bietjes, staan nu 'ingekuild'
in een emmer met zand op het balkon

Al meer dan een week geleden dat ik voor het laatste een blog schreef! Maar dat wil vooral niet zeggen dat ik ook al een week niets op de tuin gedaan heb. Voor vannacht wordt namelijk de eerste vorst voorspeld, en dus moest er nog wel wat gedaan worden. Ook was er nog genoeg opruim en schoonmaak-werk te doen.

Ik heb einde vorige week de laatste winterwortels en rode bieten geoogst, al wat er nu nog staat is te klein om te eten, en zal waarschijnlijk niks meer worden. Zolang die planten er goed uitzien mogen blijven staan, misschien dat ze toch nog wat groeien, en anders kan ik ze in het voorjaar altijd nog weggooien. 

De geoogste bieten en wortels heb ik in een emmer met vochtig zand gedaan, als het flink vriest zullen ze naar binnen moeten, maar anders zouden ze zo op het balkon lang goed moeten blijven. Ik ben benieuwd en hoop niet over enig tijd een emmer vol oranje-paarse drab aan te treffen. 

Ook de laatste spaghetti pompoenen van de tuin gehaald (de plant was al volledig dood en bijna verdwenen), mijn popcorn mais geoogst (ziet er goed uit, binnenkort ga ze proberen te poffen) en de courgette planten opgeruimd. Er zaten weliswaar nog steeds courgettes en zelfs bloemknopjes aan, maar de vruchtjes begonnen te rotten voor ze groot genoeg waren om te oogsten, dus dat was de moeite niet meer waard. 

Het klimrek dat bedoeld was voor mijn augurken planten en cucamelons hebben we opgeruimd, hopelijk zal hij volgend jaar wat meer te doen krijgen, want dit jaar zijn zowel de augurken als de cucamelons niet hoger geweest dan 20 centimeter (met als enige oogst één mini-augurkje). 

Herfstige oogst met mais,
pompoen en de laatste koolrabi's

En zo begint de tuin dan al aardig leeg te raken. Er staan nog preien en die mogen blijven staan tot het voorjaar (of totdat we besluiten ze op te eten), de mini worteltjes en bietjes staan er nog, een paar kroppen andijvie (volgens sommige bronnen kunnen die een paar graden vorst hebben, volgens andere niet, ik dub nog of ik ze ga oogsten vandaag). En de rammenassen staan er nog.. Die gaan deze week denk ik ook eruit. Misschien dat een voedselbank of iets dergelijks belangstelling heeft.. Om de tuin niet helemaal mistroostig er uit de laten zien (voor zover dat kan met een laag helder geel stro) heb ik ook de oost-

indische kers laten staan. Het wordt volgend jaar een drama om al de zaailingen te wieden, maar ze bloeien nog zo mooi... Hebben de bijtjes ook nog wat ;-). Zouden de oost-indische kersen de eerste echte vorst gaan overleven?