Volkstuin

Hoi!

Ik ben al heel lang dol op tuinieren, vooral als ik mijn gekweekte plantjes ook nog op kan eten ben ik blij. Vroeger mocht ik een hoekje van de tuin van mijn ouders gebruiken en hierin stopte ik van alles om te kijken of het wou groeien; uitgelopen aardappels, een handjevol kippenvoer, een avocadopit. Soms met succes, soms wat minder.

Mijn balkon in juni 2015.

Helaas heb ik sinds ik op mezelf woon geen tuin meer tot mijn beschikking. Hier liet ik mij echter niet door tegenhouden en waar andere studenten hun balkonnetje gebruikten om te zitten, barbecueën of hun afvalzakken op te slaan, was mijn balkonnetje altijd één grote jungle. In de afgelopen jaren heb ik op mijn balkon van 1 bij 2 meter onder andere pepers, tomaten, komkommers, worteltjes, bietjes, rucola, frambozen en een pruimenboompje gekweekt. Elk jaar wil ik een beetje meer en afgelopen jaar was mijn balkon dan ook nauwelijks meer te betreden door de grote plantenbak en de vele kleinere potten.

Nu wil het toeval dat onderaan de flat waar ik woon een groot volkstuincomplex is... Waar ik dus elke dag op uit kijk... en waar heel veel ruimte is om van alles te kweken...

Ik heb nog een paar jaar weerstand weten te bieden aan de verleiding maar afgelopen september heb ik dan toch de stap genomen om mijn eigen stukje tuin te huren. En dus ben ik nu de trotse eigenaar van mijn eigen volkstuin!

Een stukje van 50 vierkante meter plus nog 25 vierkante meter dat ik er gratis bij krijg omdat het in de schaduw ligt. Wauw, dit is meer tuin dan ik ooit gehad heb. En het is volledig overwoekert met onkruid; gras, brandnetels, kruipende boterbloem, ridderzuring, winde en een soort van hoog bloeiend ding dat volgens mijn tuinbuurman Nieuw-Zeelandse spinazie is. Ook staan er nog een stuk of 5 grote courgette planten die mijn voorganger gezaaid heeft voordat hij naar een ander (groter) stuk tuin verkaste.

Mijn volkstuintje toen ik het voor de eerste keer zag.

En dus heb ik afgelopen herfst mijn best gedaan om mijn tuin onkruid vrij te krijgen. Op mijn verjaardag vroeg ik gereedschap waarmee ik de stevige kleigrond te lijf kan gaan en samen met mijn vriend bouwde ik een compostbak. Vlak voor de winter zaaide ik nog groenbemester in de hoop het vele onkruid in de winter een beetje te kunnen onderdrukken. En nu is het februari en staat het nieuwe tuinseizoen voor de deur. Ik heb al heel veel zaadjes gekocht, maar eerst moet de groenbemester én het onkruid dat toch weer terug gegroeid is verwijderd/ omgespit worden.

Helaas is het nu nog te nat op de tuin om iets te doen. Als ik nu op de natte klei ga lopen stamp ik grond alleen maar dicht. Maar zodra het wat droger wordt neem ik jullie graag mee in mijn tuin-avontuur. Ik hoop dat je het leuk vindt om mijn eerste moestuinjaar te volgen!

Groetjes!

Berber